-
1 wym|ówić
pf — wym|awiać impf Ⅰ vt 1. (wyartykułować) to pronounce- trudno wymówić to słowo this word is difficult to pronounce- źle wymówić słowo to mispronounce a word- prawidłowe wymówienie nazwiska the correct pronunciation of a name- dziecko wymawiało l zamiast r the child pronouneed ‘r’ or as ‘l’2. (powiedzieć) to utter, to say- ze strachu nie mógł wymówić ani słowa he was so afraid (that) he couldn’t utter a word3. (zerwać umowę) wymówić komuś (pracę) to dismiss sb, to give sb notice- właściciel budynku wymówił mi mieszkanie the owner of the building has given me notice (to vacate)4. (wypomnieć) wymawiać coś komuś to reproach sb for sth- wymawiał żonie jej lenistwo he reproached his wife for her lazinessⅡ wymówić się — wymawiać się to excuse oneself (od czegoś from sth); to get out pot. (od czegoś of doing sth)- wymówił się od wizyty u ciotki koniecznością odrabiania lekcji he got out of visiting his aunt by saying that he had to do his homework■ wymówić coś w dobrą/złą godzinę to say sth at the most opportune/inopportune momentThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wym|ówić
Перевод: со всех языков на английский
с английского на все языки- С английского на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Английский
